7 Aralık 2011 Çarşamba

araf mı?

işte yine başlıyoruz. şanslı şizofreniler. hayat 3 bölümden ibaret;cennet dünya ve cehennem. sanırım hepsine bi göz atıp çıktım ama şuan korkunç yerdeyim olmak istemediğim yer her şeyin boka sarıp sanki yavru bi köpeğin kuyruğu ile oynayıp etrafında dönmesi gibi. tam bir kabus ya da karabasan evet tam olarak bu tanımı ve bundan kurtuluş yok bir yol yok. kelimelerin yetersiz kalıp betimlemelerin anlamsızlaştığı o iğrenç yer; araf. tıkılıp kalmak sessiz çığlıklar ama sana çok yüksek gelir sanki ses tellerin paramparça olacakmış gibi ama boşuna asla duymaz kimse seni. devrik cümleler devrilmiş izler işte o ses sanki hayatını kurtaracak gibi bak işte yine dolanıyor harfler. sen ne olarak görmek istersen o'dur ama bu yalan asla istediğin şey olmaz bir şeyler olur en ufak bir ses görüntü en tehlikelisi düşünce. yeterli geriye o iğrenç yuvana dönmek için. yavan tat tek hissettiğim bu.   

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder